1. 6 μέρες ακόμα. Έξι μέρες που μπορούν να κρίνουν την πορεία της χώρας για πολλά χρόνια ή να ανοίξουν το δρόμο για αλλαγές. Αλλαγές που όλοι οι εργαζόμενοι τις σκέφτονται και τις θέλουν. Ξέρουμε ότι πολλοί πολίτες θα πάνε και πάλι να ψηφίσουν τα δύο κόμματα του δικομματισμού. Θα πάνε να ψηφίσουν χωρίς ελπίδα ότι θα αλλάξουν τα πράγματα. Θα πάνε να ψηφίσουν είτε από συνήθεια, είτε από φόβο, είτε στη λογική του ατομικού μικροσυμφέροντος που σε συνδέει με τον τοπικό βουλευτή ή τον τοπικό κομματικό παράγοντα γιατί έχει πιθανά, ίσως, μάλλον κάτι να κερδίσει.
2
3. Σ’ αυτή τη λογική Ν.Δ και ΠΑΣΟΚ θέλουν να μας βάλουν να παρακολουθήσουμε μια μάχη φτηνών εντυπώσεων και χαμηλών προσδοκιών, μέσα σε ένα κλίμα γενικευμένης παραίτησης και αδιαφορίας. Τώρα την τελευταία στιγμή πιάσανε δουλειά και οι γνωστοί διασπορείς φημών. Όλοι ξέρουν δήθεν τις κρυφές δημοσκοπήσεις. Κι όλα έχουν ένα στόχο: να μετατρέψουν τις εκλογές σε κομματικό πρωτάθλημα.
4. Μια είναι η αλήθεια. Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας βρίσκεται σε έναν ασταμάτητο κατήφορο από τον οποίο δεν υπάρχει επιστροφή. Ο κ. Καραμανλής πέταξε έξω από το καράβι του την σαβούρα – τους βατοπεδινούς, τα αναψυκτήρια, τους κουμπάρους των κουμπάρων, αυτούς που θέλανε δωράκια για τα γεράματά τους. Μήπως και καταφέρει να κάνει το σκάφος να επιπλεύσει. Την ίδια στιγμή όμως, στη Νέα Δημοκρατία επικρατεί πανδαιμόνιο. Η διαφαινόμενη απώλεια της εξουσίας είναι κάτι με το οποίο δύσκολα συμβιβάζονται όσοι θεωρούν την εξουσία σκοπό της ζωής τους.
5. Τι κάνει λοιπόν ο κ. Καραμανλής; Βγάζει μπροστά την φωτογραφία του. Και υπόσχεται. Όχι να αντιμετωπίσει την κρίση, την φτώχεια και την ανεργία που μαστίζουν σήμερα την κοινωνία. Αλλά να τις διαχειριστεί με τρόπο που να μην προκαλεί το κοινό αίσθημα. Τίποτα περισσότερο δεν έχει να πει. Ούτε βέβαια μπορεί. Αρκεί όμως αυτό για να εμπνεύσει την παραμικρή προσδοκία στον κόσμο, όταν ο μισθός τελειώνει στις 15 μέρες; Σίγουρα όχι.
6. Κατά τον κ. Καραμανλή, η κυβέρνηση είναι εντελώς ανεύθυνη για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στην κοινωνία. Για όλα φταίει η κρίση, η οποία μας ήρθε απ έξω, σαν την γρίπη. Και αν ο κόσμος δεν κοιμάται ακόμα στο δρόμο, αυτό οφείλεται στην δήθεν στην υπεύθυνη πολιτική της κυβέρνησής του, που στήριξε με 28 δις τις τράπεζες. Που μετέτρεψε τις επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας σε κερδοσκοπικές ανώνυμες εταιρείες. Που έδωσε μερικά ακόμα τρισεκατομμύρια για εξοπλιστικά προγράμματα. Και ζητάει την ψήφο του κόσμου για να συνεχίσει τα ίδια, για μια τετραετία ακόμα.
7. Υπόσχεται περιορισμό στην σπατάλη του δημοσίου. Ποιος τον εμπόδισε να περιορίσει την σπατάλη; Υπόσχεται πάταξη της φοροδιαφυγής. Ποιος τον εμπόδισε να την πατάξει; Και υπόσχεται βέβαια και διαρθρωτικές αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις, το Ασφαλιστικό Σύστημα, το Εθνικό Σύστημα Υγείας, τη Δημόσια Διοίκηση, τον ευρύτερο Δημόσιο Τομέα και την Παιδεία. Δηλαδή περισσότερα stage, περισσότερη ανασφάλιστη εργασία, περισσότερα σχολεία χωρίς εκπαιδευτικούς, περισσότερα νοσοκομεία χωρίς γιατρούς και νοσηλευτικό προσωπικό.
8. Ο κ. Παπανδρέου απ’ την άλλη πετάει μέσα σε ένα νέφος λέξεων χωρίς πολιτικό περιεχόμενο. Κάτω το κακό, ζήτω το καλό, ζήτω το όραμα, το σχέδιο, η ευθύνη, η πράσινη οικονομία. Προωθητική του δύναμη είναι η πλήρης κατάρρευση της Νέας Δημοκρατίας. Αλλά εναλλακτική πρόταση δεν είναι σε θέση να διατυπώσει. Και την ίδια στιγμή, προβεβλημένα στελέχη του κόμματός του, στέλνουν μηνύματα προς άλλες κατευθύνσεις, ότι η πολιτική δεν πρόκειται να αλλάξει, μόνο τα πρόσωπα. Ότι οι ίδιοι είναι πιο συνεπείς διαχειριστές της κρίσης και ότι μπορούν να βγάλουν πέρα τη δουλειά της σημερινής κυβέρνησης με λιγότερη κοινωνική αναστάτωση, με πιο ήπιες κοινωνικές αντιστάσεις. Για τον κ. Παπανδρέου όλα θα λυθούν αυτόματα όταν χτυπηθεί το πελατειακό κράτος που το ΠΑΣΟΚ δημιούργησε. Κι έχουμε και ένα νέο φαινόμενο. Εμείς κάθε μέρα κάνουμε μια ειδική συνέντευξη ανάλυσης του προγράμματος εξόδου από την κρίση και την αμέσως επόμενη μέρα κάποιος υπεύθυνος του ΠΑΣΟΚ ανακαλύπτει πως έχουν και στο ΠΑΣΟΚ πρόγραμμα και δηλώνει ότι κατάλαβε από τις δικές μας προτάσεις ως υπόσχεση ότι θα τα κάνει.
Αγαπητές φίλες, αγαπητοί φίλοι.
Καμία άλλη εκλογική αναμέτρηση δεν είχε τόσο ξεκάθαρο περιεχόμενο όσο αυτή. Οι εκλογές δεν γίνονται για να εξυπηρετηθεί κάποιο «εθνικό συμφέρον», όπως ισχυρίζεται η ηγεσία της Ν.Δ., αλλά για να εξυπηρετηθούν στενά κομματικά και ιδιοτελή ταξικά οικονομικά συμφέροντα.
Οι εκλογές είναι αποτέλεσμα δύο παραγόντων: των αδιεξόδων της συντηρητικής και ανερμάτιστης διακυβέρνησης της Ν.Δ. και των πιέσεων ισχυρών επιχειρηματικών συμφερόντων και άλλων εξωθεσμικών κέντρων που απαιτούν εδώ και τώρα «πιο τολμηρές μεταρρυθμίσεις», δηλαδή πιο σκληρά για τους εργαζόμενους νεοφιλελεύθερα μέτρα, σε τέσσερα κυρίως μέτωπα. Ο στόχος των εκλογών είναι η διαμόρφωση των πολιτικών συνθηκών και συσχετισμών που θα επιτρέψουν την υλοποίηση αυτού του «οδικού χάρτη» των δυνάμεων του κεφαλαίου. Υπάρχει λοιπόν ένα ήδη έτοιμο σχέδιο. Έχει όλες τις κατάλληλες υπογραφές. Έχει τις υπογραφές των μεγαλοτραπεζιτών, τις υπογραφές των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων, την υπογραφή του κ. Αλμούνια, τις υπογραφές αυτών που βάζουν τα κέρδη πάνω από τη ζωή και το περιβάλλον. Και αναζητείται διαχειριστής, η υπογραφή του Έλληνα πρωθυπουργού.
Μίλησα για 4 μέτωπα. Σ’ αυτά τα μέτωπα έχουμε ένα πεδίο σφοδρών προγραμματικών συγκρούσεων, όχι ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚ και τη Ν.Δ. αλλά ανάμεσα στο δικομματισμό και τον ΣΥΡΙΖΑ
Μας λένε για να βγούμε από την κρίση πρέπει:
α. Στον τομέα των δημόσιων οικονομικών, νάχουμε λιγότερες κοινωνικές δαπάνες, περισσότερους φόρους στα λαϊκά και μεσαία εισοδήματα, περισσότερες ιδιωτικοποιήσεις και εκποιήσεις δημόσιας περιουσίας, ώστε το βάρος της κρίσης που συσσωρεύεται με τη μορφή του δημόσιου χρέους (μόνο το 2009 αυξήθηκε κατά 55 δις ευρώ) να μεταφερθεί στις εργαζόμενες κοινωνικές τάξεις.
Τους λέμε πως για να βγούμε από την κρίση χρειάζεται
Ο συνολικός οικολογικός μετασχηματισμός της ελληνικής οικονομίας, ένας νέος προσανατολισμός στους κλάδους της ενέργειας και των μεταφορών, με άμεση σύνδεση με το πολιτιστικό σύμπλεγμα, την ανάπτυξη νέων τεχνολογιών, την ολοκληρωμένη πολιτική υπέρ των μικρών επιχειρήσεων και την ανάδειξη της αγροτικής ανάπτυξης σε βασικό πυλώνα ανασυγκρότησης της υπαίθρου.
Χρειάζεται βαθιά τομή στο χώρο του δημόσιου τομέα, γιατί δεν μας αρκεί ο δημόσιος έλεγχος τομέων της οικονομίας, αλλά διεκδικούμε ένα νέο μοντέλο δημόσιας επιχείρησης, με κριτήριο όχι την κερδοφορία αλλά την κοινωνική αποτελεσματικότητα, με διαφάνεια και με προστασία των εργαζομένων.
Χρειάζεται η ανάπτυξη ενός κοινωνικού τομέα που δεν θα είναι ούτε ιδιωτικός ούτε κρατικός και ο οποίος δεν θα αποσκοπεί στο κέρδος,
με νέα οικονομικά υποκείμενα όπως οι ανεξάρτητοι, αυτόνομοι και όχι κομματικά ελεγχόμενοι συνεταιρισμοί, οι οικονομικές μονάδες ειδικού κοινωνικού σκοπού κ.λπ.
Ένα χρηματοπιστωτικό σύστημα στην υπηρεσία της κοινωνίας και της ανάπτυξης, με νέους κανόνες αποτελεσματικής εποπτείας και ρύθμισης, με ισχυρό δημόσιο χρηματοπιστωτικό δίκτυο και με κομβικό σημείο την ανάκτηση του δημόσιου χαρακτήρα της Εθνικής Τράπεζας, την Αγροτική Τράπεζα, το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο για ν’ αλλάξει το παιχνίδι στο τραπεζικό χώρο.
Η προώθηση ριζοσπαστικών δημοκρατικών μεταρρυθμίσεων, χωρίς τις οποίες θα είναι ανεπαρκής κάθε νέος οικονομικός και κοινωνικός προσανατολισμός: Αντιμετώπιση της πολιτικής διαφθοράς και η κατοχύρωση της ανεξαρτησίας της πολιτικής από οικονομικά συμφέροντα η μεταρρύθμιση της δημόσιας διοίκησης με στόχο την αποτελεσματικότητα, την εξυπηρέτηση του πολίτη και την απαλλαγή από κομματικές παρεμβάσεις και πελατειακές σχέσεις –
Εμβάθυνση της δημοκρατίας με τομές όπως η απλή αναλογική, η Τοπική Αυτοδιοίκηση με ουσιαστικό ρόλο, ο χωρισμός κράτους-εκκλησίας – η προστασία και ενίσχυση των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων ενάντια στις πολιτικές της «ασφάλειας» χωρίς ελευθερία – μια ολοκληρωμένη πολιτική για τη δημιουργική ενσωμάτωση των μεταναστών στην ελληνική κοινωνία, ως εργαζομένων και ως πολιτών.
Μας λένε για να βγούμε από την κρίση πρέπει:
β. Στον τομέα της εργασίας και της απασχόλησης, με στόχο την περαιτέρω μείωση των πραγματικών μισθών, την ακόμη μεγαλύτερη απελευθέρωση των απολύσεων, την ακόμη μεγαλύτερη ελαστικοποίηση και εξαχρείωση των εργασιακών σχέσεων και τη συρρίκνωση των εργασιακών δικαιωμάτων. Με τον τρόπο αυτό, ξένα κερδοσκοπικά και εγχώρια κεφάλαια επιδιώκουν την ανάκαμψη της κερδοφορίας με την υποβάθμιση της εργασίας και της θέσης των εργαζομένων.
Τους λέμε πως για να βγούμε από την κρίση χρειάζεται
Μια ασπίδα κοινωνικής προστασίας και αλληλεγγύης:
Χρειάζονται άμεσες, συγκεκριμένες και υλοποιήσιμες παρεμβάσεις οπουδήποτε εκδηλώνονται οι συνέπειες της κρίσης, με γνώμονα πάντα την προστασία των εργαζομένων και της κοινωνίας.
Να προστατεύσουμε τους εργαζόμενους από τις απολύσεις κι από την εργασιακή ανασφάλεια, με μέτρα για την προστασία και την κοινωνική στήριξη όσων είναι ήδη άνεργοι,
καταπολέμηση της ακρίβειας που πλήττει τα νοικοκυριά,
μέτρα στήριξης των δανειοληπτών και προστασία όσων συναλλάσσονται με τράπεζες
αγώνας ενάντια σε κάθε προσπάθεια περιστολής των δικαιωμάτων των πολιτών και καταστολής των κοινωνικών αντιδράσεων ενάντια στις πολιτικές που απαντούν στην κρίση φορτώνοντας τα βάρη της στους εργαζόμενους, στους χαμηλόμισθους, στους μετανάστες.
Τους λέμε πως για να βγούμε από την κρίση χρειάζεται
Πρέπει να υπάρξει τόνωση της ζήτησης σε διατηρήσιμες βάσεις, με ανακατανομή του πλούτου και με νέα εισοδήματα και όχι με δανεισμό και με υπερχρέωση των νοικοκυριών.
Γι’ αυτό βάζουμε στο επίκεντρο των στόχων μας αυτές τις κατευθύνσεις:
Ανάκαμψη της απασχόλησης, γιατί η διέξοδος δεν θα έρθει με μαζικές απολύσεις και αύξηση της ανεργίας αλλά με τη δημιουργία τουλάχιστον 500.000 νέων θέσεων εργασίας τα επόμενα χρόνια, με την άμεση κάλυψη των κενών στην υγεία, την πρόνοια και την εκπαίδευση, αλλά και μέσα από ένα εκτεταμένο πρόγραμμα δημόσιων επενδύσεων, μέσα από έργα προστασίας του περιβάλλοντος, μέσα από τη στήριξη μικρών επιχειρήσεων και παραγωγικών επενδύσεων στην οικονομία. Ταυτόχρονα, βάζουμε τέλος στην επισφάλεια (stage, ελαστική εργασία), εξασφαλίζοντας όχι μόνο περισσότερη αλλά πλήρη και ποιοτική απασχόληση για όλους, χωρίς διαχωρισμούς ανάμεσα στους εργαζόμενους.
Στήριξη του εισοδήματος – διασφάλιση των συντάξεων:
Υπεράσπιση και επέκταση των δημόσιων αγαθών: Στόχος μας είναι η οικοδόμηση ενός ολοκληρωμένου δημόσιου συστήματος υγείας και πρόνοιας, με άμεση, καθολική και ισότιμη πρόσβαση για όλους τους πολίτες και ελαχιστοποίηση των ιδιωτικών δαπανών για την υγεία – ένα δημόσιο, δωρεάν και υψηλής ποιότητας εκπαιδευτικό σύστημα, με μηδενισμό των οικογενειακών δαπανών για εκπαιδευτικές ανάγκες και 10ετή προγραμματισμό για την ανάδειξη της Ελλάδας σε χώρα εκπαιδευτικής και ερευνητικής αριστείας – αποτελεσματική προστασία του περιβάλλοντος και των ελεύθερων χώρων. Σε αυτό το πλαίσιο, προτείνουμε και διεκδικούμε:
- Την υιοθέτηση ενός εκτεταμένου προγράμματος δημοσίων επενδύσεων για την κατασκευή κοινωνικών υποδομών (σχολεία, ιατρικά κέντρα, δίκτυα ύδρευσης και αποχέτευσης κ.λπ.) και την περιβαλλοντική προστασία και αποκατάσταση,
- Την καθιέρωση «ρήτρας απασχόλησης» για τα ενισχυόμενα επενδυτικά σχέδια του ιδιωτικού τομέα, σύμφωνα με την οποία η χρησιμοποίηση δημόσιων πόρων πρέπει να συνοδεύεται από την υποχρέωση δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας.
- Την υιοθέτηση ενός φιλόδοξου σχεδίου με στόχο τον οικολογικό μετασχηματισμό του συνόλου της οικονομίας, γεγονός που θα επιτρέψει τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας στους τομείς της λεγόμενης πράσινης οικονομίας.
- Την άμεση κάλυψη όλων των κενών στους τομείς της κοινωνικής πολιτικής και της πρόνοιας (νοσοκομεία, βρεφονηπιακοί σταθμοί, σχολεία, υπηρεσίες κοινωνικής υποστήριξης και πρόνοιας κ.λπ.).
- Τη μείωση του συνολικού χρόνου εργασίας των εργαζομένων χωρίς μείωση των αποδοχών τους.
- Την τεκμηρίωση δικαιώματος σύνταξης για όλους τους εργαζόμενους στα 35 χρόνια εργασίας και ασφάλισης χωρίς όριο ηλικίας και στα 30 χρόνια για τους εργαζόμενους στα χαρακτηρισμένα βαριά και ανθυγιεινά επαγγέλματα.
· Την ανακοπή της τάσης των εργοδοτών να μην προσλαμβάνουν γυναίκες.
· Την επιβολή ποσόστωσης για άτομα με αναπηρία σε επιχειρήσεις με περισσότερους από 100 εργαζόμενους.
· Τη διακοπή των μετοχοποιήσεων-ιδιωτικοποιήσεων, που έχουν ως συνέπεια την απώλεια δεκάδων χιλιάδων θέσεων εργασίας. Παράλληλα, διεκδικούμε την επανάκτηση του ελέγχου του Δημοσίου σε επιχειρήσεις όπως ο ΟΤΕ, τα ΕΛΠΕ.
· Καθιέρωση του αιτιολογημένου χαρακτήρα των απολύσεων για τους απασχολούμενους με συμβάσεις αορίστου χρόνου στον ιδιωτικό τομέα.
· Αναγνώριση του δικαιώματος στην αποζημίωση για κάθε μορφή καταγγελίας των συμβάσεων.
· Εξίσωση των εργατών με τους υπαλλήλους όσον αφορά την αποζημίωση λόγω απόλυσης.
· Μείωση του ορίου των ομαδικών απολύσεων
· Καθιέρωση μορφών εκπροσώπησης των εργαζομένων στις διαδικασίες διαβούλευσης σε επιχειρήσεις άνω των 5 εργαζομένων.
Μας λένε για να βγούμε από την κρίση πρέπει:
γ. Στον τομέα των δικαιωμάτων, με στόχο την επιβολή μιας πολιτικής «ασφάλειας» που εισηγείται η Ακροδεξιά, έτσι ώστε να περιοριστούν τα δημοκρατικά δικαιώματα και οι κοινωνικές αντιδράσεις (στην εργασία, στην παιδεία κ.λπ.), αλλά και με στόχο την επιβολή μιας πολιτικής «μηδενικής ανοχής», που καθιστά τους μετανάστες τα εξιλαστήρια θύματα της κρίσης, δημιουργεί μια κοινωνία του φόβου, προτιμώντας την πολυδάπανη «αστυνόμευση» από την ουσιαστική προσπάθεια να ενταχθούν δημιουργικά οι μετανάστες στην ελληνική κοινωνία.
- Τους λέμε πως για να βγούμε από την κρίση χρειάζεται Υπεράσπιση και ενίσχυση της ελευθερίας έκφρασης, διαδήλωσης, απεργίας, ασύλου κατοικίας, απορρήτου, δίκαιης δίκης.
- Μέτρα για την ίση συμμετοχή των γυναικών στην αγορά εργασίας, χωρίς διακρίσεις στην ποιότητα της εργασίας και τις αμοιβές.
- Επέκταση της άδειας μητρότητας σε όλες τις εργαζόμενες μητέρες, τόσο στον δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα.
- Δημιουργία ολοκληρωμένων υποδομών στήριξης της μητρότητας (ποιοτικοί δημόσιοι βρεφονηπιακοί σταθμοί, ολοήμερα νηπιαγωγεία και δημοτικά σχολεία κ.λπ.).
· Κατάργηση κάθε είδους διακρίσεων ενάντια σε ομάδες του πληθυσμού, αναγνώριση του δικαιώματος στον αυτοπροσδιορισμό, στην προστασία της κουλτούρας, της γλώσσας και του πολιτισμού τους.
Μας λένε για να βγούμε από την κρίση πρέπει:
Στον τομέα του περιβάλλοντος, με στόχο την πυροδότηση μιας ανάκαμψης με βάση την τουριστική κατοικία, τις επενδύσεις στη γη, την επέκταση της οικονομικής δραστηριότητας γενικότερα, συνεχίζοντας μια πολιτική που επιβαρύνει ακόμη περισσότερο το περιβάλλον (φωτιές, αυθαίρετα κ.λπ.) και προτιμάει το «τσιμέντο» από τη δημιουργία δομών για μια αειφόρο και οικολογικά ευαίσθητη ανάπτυξη.
Τους λέμε πως για να βγούμε από την κρίση χρειάζεται
1. ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΧΩΡΩΝ
Το περιβάλλον και οι φυσικοί πόροι αποτελούν συλλογικά, κοινωνικά αγαθά που δεν μπορεί να ρυθμίζονται με τη λογική του κέρδους και τις διαδικασίες της αγοράς. Όλοι μας –και ιδίως οι μελλοντικές γενιές– έχουμε δικαίωμα να ζούμε σε ένα υγιεινό και βιώσιμο περιβάλλον.
Σήμερα που η κλιματική αλλαγή, οι φωτιές, η οικοδόμηση των ελεύθερων χώρων και η ρύπανση απειλούν την ίδια τη ζωή στον πλανήτη, χρειάζεται άμεση και δυναμική δράση για την αντιστροφή της κατάστασης.
- Κατάργηση του δασοκτόνου ν. 3208/03 και ανάσχεση κάθε μελλοντικής προσπάθειας αναθεώρησης των άρθρων 24 και 117 του Συντάγματος.
- Ολοκλήρωση των δασικών χαρτών και του δασολογίου, με σαφή οριοθέτηση και απόλυτη προστασία των εδαφών δασικού χαρακτήρα.
- Χωροταξικός σχεδιασμός της πυροπροστασίας,
- Ελεύθερη πρόσβαση όλων των πολιτών στις παραλίες.
- Προώθηση του βιώσιμου, περιβαλλοντικά υπεύθυνου, τουρισμού.
- Θέσπιση θαλάσσιων περιοχών απόλυτης προστασίας από την αλιεία.
- Περιβαλλοντικά ορθή, οικονομική και χωρικά δίκαιη διαχείριση των απορριμμάτων.
- Ενίσχυση της πρόληψης και της ανακύκλωσης με διαλογή στην πηγή. Μέτρα για τον περιορισμό των απορριμμάτων
Απόρριψη της καύσης των απορριμμάτων.
- Απόρριψη της εκτροπής του Αχελώου, που ακόμη προωθείται. Όχι στα μεγάλα φράγματα, να μην κατακλυστεί η Μεσοχώρα. Εξοικονόμηση υδατικών πόρων με ήπιες παρεμβάσεις διαχείρισης της ζήτησης του νερού σε όλους τους τομείς και διαφορετική τιμολόγηση της χρήσης του νερού.
- Καμία προσθήκη οικοδομικού όγκου σε ελεύθερους χώρους δημόσιου ενδιαφέροντος στα κορεσμένα κέντρα των πόλεων
- Αναβάθμιση και αύξηση του πρασίνου στις πόλεις, με σαφές χρονοδιάγραμμα και δέσμευση πόρων.
- εξασφάλιση εκτάσεων, προκειμένου να μετατραπούν σε χώρους πρασίνου, ήπιας αναψυχής και ερασιτεχνικής άθλησης.
- Προώθηση κατασκευής βιοκλιματικών κτιρίων και θέσπιση κινήτρων για τη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης
- Ενίσχυση της μετακίνησης με τα πόδια, με ποδήλατο και με «πράσινα» μέσα μαζικής μεταφοράς. Ίδρυση ανεξάρτητου υπουργείου με αντικείμενο το περιβάλλον, τη χωροταξία-πολεοδομία και τη δασική πολιτική.
- Εφαρμογή της νομοθεσίας περί περιβαλλοντικής ευθύνης για την πρόληψη και πλήρη αποκατάσταση κάθε ζημιάς,
- Διαδικασίες ενημέρωσης και διαβούλευσης με τους πολίτες και ουσιαστική συμμετοχή των αυτοδιοικητικών, παραγωγικών και κοινωνικών φορέων στη λήψη αποφάσεων.
Εισαγωγή της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης σε όλες τις βαθμίδες. Στήριξη της έρευνας για ανάπτυξη νέων εφαρμογών και καινοτομίας για την προστασία του περιβάλλοντος και την αειφορία.
Στο ερώτημα «πού θα βρείτε τους αναγκαίους πόρους», η απάντησή μας είναι σαφής:
Με την αναδιανομή του παραγόμενου πλούτου, μέσα από ένα απλό, δίκαιο και αποτελεσματικό φορολογικό σύστημα, που κατανέμει δικαιότερα τα φορολογικά βάρη (που σήμερα πληρώνουν κυρίως οι μισθωτοί και όχι το κεφάλαιο), που προχωρά σε αύξηση των εσόδων του Δημοσίου με σκοπό τη χρηματοδότηση της κοινωνικής πολιτικής και των αναπτυξιακών παρεμβάσεων που έχει ανάγκη η χώρα, που προωθεί τον εκσυγχρονισμό της φορολογικής διοίκησης.
Με την εξοικονόμηση πόρων: με συγκεκριμένα μέτρα για την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής σε όποιο επίπεδο κι αν γίνεται αλλά και με τη μείωση των υπέρογκων στρατιωτικών δαπανών, την καταπολέμηση της σπατάλης και της διασπάθισης του δημόσιου χρήματος και τη διαφανή αξιοποίηση της δημόσιας ακίνητης περιουσίας, την καταπολέμηση της σπατάλης σε κεντρικό επίπεδο με την επέκταση των συλλογικών αγαθών και των συλλογικών απαντήσεων.
Με τη δημιουργία νέου πλούτου και νέων εισοδημάτων, με την αύξηση της απασχόλησης, την παραγωγική ανασυγκρότηση της οικονομίας και την ανάπτυξή της σε νέους τομείς της παραγωγής και των υπηρεσιών.
Αναθεώρηση του άρθρου 3.1 του Συντάγματος, προκειμένου να επέλθει ο χωρισμός κράτους και εκκλησίας υπό καθεστώς αμοιβαίου σεβασμού.
Κατάργηση της πλήρους φοροαπαλλαγής των εισοδημάτων της Εκκλησίας από ακίνητα.
Οι προτάσεις μας είναι εφαρμόσιμες τώρα. Απαιτούν ένα άλλο πολιτικό πλαίσιο. Είναι οι προτάσεις που συγκροτούν την ατζέντα των συμφερόντων της κοινωνίας. Κοιτάξτε το ζήτημα των stage. Για τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ είναι ζήτημα από πού πάρθηκαν τα λεφτά από την ΕΕ ή από τον ΟΑΕΔ. Για μας είναι ζήτημα να υπάρχουν σταθερές και ασφαλισμένες θέσεις εργασίας, αξιοπρεπείς μισθοί και άνθρωποι που δεν θα γίνονται θύματα του κάθε παράγοντα και κομματάρχη.
Αγαπητές φίλες αγαπητοί φίλοι
ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΙΚΟΜΜΑΤΙΣΜΟΥ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΑΝΑΤΡΑΠΟΥΝ
Ο ΣΥΡΙΖΑ ζητά την ψήφο των πολιτών με τη βαθιά συναίσθηση της ευθύνης του αλλά και την πεποίθηση ότι στα σχέδια αυτά πρέπει να αντιπαρατεθούν οι μέγιστες δυνατές κοινωνικές και πολιτικές αντιστάσεις, ότι τα σχέδια αυτά μπορούν και πρέπει να ανατραπούν. Όχι μόνο διότι οδηγούν σε πιο βαθιές κοινωνικές ανισότητες αλλά και γιατί, υποβαθμίζοντας την εργασία και το περιβάλλον, καταστρέφουν το μέλλον και τις βάσεις μιας ουσιαστικής και βιώσιμης ανάκαμψης της απασχόλησης, των εισοδημάτων, της παραγωγής και των επενδύσεων. Με τον τρόπο αυτό, η μακροχρόνια λιτότητα και η μακροχρόνια υψηλή ανεργία προβάλλουν ως η πιθανότερη εκδοχή, αλλά και αν και όποτε υπάρξει κάποια ανάκαμψη, αυτή θα είναι απλώς το διάλειμμα ως την επόμενη κρίση. Θα είναι μια άνεργη ανάπτυξη.
Έχουμε πλήρη επίγνωση ότι οι αναγκαίες αντιστάσεις αλλά και η ανατροπή των συντηρητικών σχεδίων απαιτούν όχι μόνο την κοινή ενωτική δράση την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ως κεντρικό του στόχο, αλλά και ένα εναλλακτικό πολιτικό σχέδιο και το αντίστοιχο πρόγραμμα για τη συγκρότηση μιας νέας κοινωνικής και πολιτικής πλειοψηφίας, για την αλλαγή της κοινωνίας. Χρειάζονται κοινωνικοί αγώνες.
Ο ΣΥΡΙΖΑ θα αξιοποιήσει την εκλογική του δύναμη για να κάνει πιο αποτελεσματική την πολιτική του στήριξη στους κοινωνικούς αγώνες, αλλά και για να δώσει ώθηση στη συγκρότηση ενός εναλλακτικού σχεδίου, αποκλείοντας την παγίδευσή του στα όποια σενάρια κεντροαριστερών ή οικουμενικών κυβερνήσεων που θα έχουν ως στόχο τη διαιώνιση του σημερινού συστήματος.
Η ενίσχυση του ΣΥΡΙΖΑ σημαίνει όχι μόνο αποδυνάμωση της δικομματικής εναλλαγής και αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών, αλλά κυρίως ενίσχυση της Αριστεράς που αντιστέκεται, διεκδικεί και καταθέτει συγκεκριμένες προτάσεις για την προστασία της κοινωνίας από την κρίση και για έναν νέο προσανατολισμό, ήδη από σήμερα αλλά και για το μέλλον, με κριτήριο τις ανάγκες της κοινωνίας και των εργαζομένων, την ενεργητική προστασία του περιβάλλοντος, τη δημιουργία μιας κοινωνίας ελεύθερων και ίσων πολιτών και την υπεράσπιση της δημοκρατίας.
Αγαπητές φίλες, αγαπητοί φίλοι
Σε αυτές τις εκλογές, η ψήφος στην αριστερά είναι μια ασπίδα κοινωνικής αλληλεγγύης.
Είναι μια άρνηση στα επικοινωνιακά σχέδια του δικομματισμού. Ψήφος στην αριστερά σημαίνει κάτω τα χέρια από την κοινωνία.
Σημαίνει κάτω τα χέρια από τα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα. Σημαίνει κάτω τα χέρια από τα δημόσια αγαθά και το περιβάλλον.
Ψήφος στην αριστερά σημαίνει αλλαγή στους σημερινούς συσχετισμούς δύναμης.
Λέμε λοιπόν.
Αριστερά, γιατί το κάλπικο δικομματικό σκηνικό πρέπει να ανατραπεί. Και η πολιτική πρέπει να μπει σε καινούρια πραγματική βάση.
Αριστερά, γιατί το καλό του τόπου δεν είναι το καλό των τραπεζών. Είναι το σχέδιο για έξοδο από την κρίση. Και έξοδος από την κρίση είναι η προστασία από τις απολύσεις, η στήριξη των ανέργων, η πολιτική για νέες θέσεις σταθερής και μόνιμης εργασίας. Η στήριξη των μικρών επιχειρήσεων και του αγροτικού κόσμου. Η στήριξη των χαμηλών εισοδημάτων.
Αριστερά, γιατί το πρόβλημα της κοινωνικής ασφάλισης δεν θα λυθεί με την λεηλασία των κοινωνικών πόρων. ΘΑ λυθεί με ενίσχυση του ασφαλιστικού συστήματος και με αναδιανομή του παραγόμενου πλούτου.
Αριστερά γιατί τα δάση, οι παραλίες, το περιβάλλον δεν είναι για πούλημα. Είναι κοινωνικά αγαθά και οφείλουμε να τα υπερασπιστούμε.
Αριστερά γιατί το μέλλον της κοινωνίας δεν είναι ο ρατσισμός, η ξενοφοβία, ο ακροδεξιός λαϊκισμός, με τον οποίο φλερτάρουν τα δύο μεγάλα κόμματα. Το μέλλον της κοινωνίας δεν είναι οι κάμερες, η παρακολούθηση των ηλεκτρονικών επικοινωνιών, τα υπερσύγχρονα όπλα καταστολής, ο διαρκώς κλιμακούμενος αυταρχισμός. Το μέλλον της κοινωνίας είναι η δημοκρατία, τα κοινωνικά δικαιώματα, η ενσωμάτωση των μεταναστών στην κοινωνία.
Αριστερά, γιατί ο δημόσιος τομέας δεν είναι μαγαζί του εκάστοτε κυβερνώντος κόμματος. Και την κοινωνία δεν μπορεί να την κυβερνάει η Siemens και η κάθε Siemens, με τον τρόπο που όλοι είδαμε.
Εμείς ο ΣΥΡΙΖΑ είμαστε η Αριστερά που ενοχλεί, που την φοβούνται και προσπαθούν να την αφανίσουν. Δεν φοβούνται μια αριστερά που στην επαγγελία ενός μελλοντικού σοσιαλισμού κρύβει τις δυνάμεις της στα κομματικά γραφεία λειτουργώντας σαν εξισορροπιτικός αριστερός παράγοντας του πολιτικού συστήματος, που διασπά το κίνημα για κομματικά οφέλη, που κλείνει τον θυμό των ανθρώπων σε κόκκινες παρελάσεις όπου όλοι είμαστε ευχαριστημένοι και στο τέλος πάμε σπίτι μας. Δεν φοβούνται την οικολογία που επιζητά μόνο την αλλαγή συμπεριφορών και είναι έτοιμη να προστρέξει βοηθός σε όποιον την χρειάζεται για να κάνει κυβέρνηση. Φοβούνται την Αριστερά που δεν διαπραγματεύεται την όποια δύναμη των ψήφων της για κάποιες υπουργικές θέσεις αλλά μοχθεί να μεγαλώσει το πολιτικό κενό ώστε από μέσα να ξεπεταχθεί ένας κόσμος αξιοπρέπειας και αλληλεγγύης, ένας κόσμος συνεργασίας και συναγωνισμού ένας κοινωνικά δημιουργικός κόσμος.
Στις 5 Οκτώβρη τα προβλήματα θα είναι εδώ. Το αποτέλεσμα των εκλογών έχει να κάνει με το από πού θα ξεκινούν οι κοινωνικές μάχες και πόσο θα ενισχύονται από τη Βουλή. Γιατί το περιεχόμενο της πολιτικής δεν εξαντλείται στο επίπεδο της κυβερνητικής εξουσίας.
Εξαρτάται και διαμορφώνεται από τους πολιτικούς συσχετισμούς ως έκφραση των κοινωνικών συσχετισμών αλλά και από το βάθος των κοινωνικών αγώνων. Θυμηθείτε την αναθεώρηση του Συντάγματος, το άρθρο 16, το ασφαλιστικό, τον Βοτανικό, το Βατοπέδι όλα εκείνα που ήθελε να κάνει η κυβέρνηση και εμείς το απαγορεύσαμε.
Συντρόφισσες και σύντροφοι
Τον τελευταίο καιρό, περάσαμε δύσκολες στιγμές. Δεν το κρύβουμε, ούτε παριστάνουμε ότι δεν συνέβη. Τώρα όμως τα δύσκολα είναι πίσω μας. Είμαστε εδώ, για να δώσουμε την μάχη, μαζί με τους εργαζόμενους, τους αγρότες, τους επαγγελματίες. Μαζί με τους πιο αδύναμους της κοινωνίας. Μαζί με τους νέους ανθρώπους, που δεν αντέχουν να βλέπουν το μέλλον τους να υποθηκεύεται. Μαζί με όλους όσοι αρνούνται να συμβιβαστούν στα λίγα και διεκδικούν το δικαίωμα στην αντίσταση, το δικαίωμα στο όνειρο.
Είναι στο χέρι μας η 5 του Οκτώβρη να είναι μια νέα ελπιδοφόρα μέρα.
Είναι στο χέρι μας να αλλάξουμε το πολιτικό τοπίο. Είναι στο χέρι μας να κατακτήσουμε με την ενωτική μας δράση και το ηθικό μας πλεονέκτημα μια ριζοσπαστική ανανέωση της κοινωνικής ζωής.
Στις τελευταίες μέρες ας δώσουμε τον καλύτερο εαυτό μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου